บทที่ 716

ตอนกลางคืน ขณะที่โซเฟียนอนหนุนแขนเลียมอยู่ เธอก็กระซิบขึ้นมาเบาๆ “คุณเลียมคะ พ่อของหนูใจดีกับเด็กๆ เหมือนคุณหรือเปล่าคะ?”

เลียมชะงักไป มองโซเฟียในอ้อมแขนที่ใบหน้าซีดเซียวจากอาการบาดเจ็บ แล้วพูดเบาๆ ว่า “ถ้าเขาเห็นเด็กน่ารักอย่างหนู เขาก็ต้องใจดีแน่นอน หนูอยากมีพ่อไหม?”

“หนูไม่รู้ค่ะ” โซเฟียพลันเบะ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ